Erdafitinib – szansa w leczeniu raka nabłonka dróg moczowych

Erdafitinib jest pierwszym inhibitorem kinazy FGFR zatwierdzonym przez FDA w 2019 roku do leczenia raka urotelialnego. Ponadto w styczniu 2024 r. został zatwierdzony do farmakoterapii dorosłych pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem nabłonka dróg moczowych (mUC) z podatnymi zmianami genetycznymi FGFR3, u których nastąpiła progresja choroby w trakcie lub po co najmniej jednej linii wcześniejszego leczenia ogólnoustrojowego. Erdafitynib jest selektywnym inhibitorem kinazy tyrozynowej pan-FGFR. Ponadto wykazuje potencjalne działanie zmniejszające MDR, głównej przyczyny niepowodzeń chemioterapii, dlatego połączenie erdafitynibu i substratu ABCB1 może poprawić efekt terapeutyczny w przypadku nowotworów opornych na leki, które wykazują nadekspresję transportera ABCB1.

W badaniach nad erdafitynibem wykazano znaczne wydłużenie czasu przeżycia w porównaniu z chemioterapią u pacjentów z rakiem nabłonka dróg moczowych z przerzutami i zmianami FGFR. Obserwowano również wydłużenie mediany czasu przeżycia wolnego od progresji choroby. Niepokojąca jest wysoka częstość występowania działań niepożądanych w trakcie leczenia erdafitynibem – nawet u 100% leczonych. Do najczęstszych działań niepożądanych erdafitynibu należą m.in.: zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej, zapalenie jamy ustnej, hiperfosfatemia, onycholiza.

Z wniosków wyciągniętych z projektów wynika, że korzyści stosowania erdafitynibu są istotne klinicznie, a częstotliwość występowania działań niepożądanych, choć bardzo wysoka, jest tylko o 1,2 punktu procentowego wyższa w stosunku do działań niepożądanych wywoływanych standardową chemioterapią. Podkreśla się ograniczoną wartość statystyczną badań w związku z małą liczbą uczestników.