Nowe perspektywy w leczeniu Cukrzycy Typu 2: Potencjał Kliniczny Imegliminu

Autorzy

Gabriela Mysłek - Studenckie Koło Naukowe im. Zbigniewa Religi przy Katedrze Biofizyki w Zabrzu, Wydział Nauk Medycznych w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach; Dominika Nicz; Monika Otocka; Katarzyna Lis; Alicja Dubiel; Emilia Słabońska

Słowa kluczowe:

Imeglimim, T2D, gliminy, mitochodnria

Streszczenie

Cukrzyca typu 2 stanowi najczęstszy typ cukrzycy dotykający osoby dorosłe. Jest schorzeniem metabolicznym charakteryzującym się przewlekłą hiperglikemią. Wiele czynników wpływa na jej rozwój, jednak najważniejsze z nich to nieprawidłowe wydzielanie insuliny oraz oporność tkanek obwodowych na ten hormon. Podstawowym metodami leczenia jest zmiana nawyków żywieniowych oraz zwiększenie dziennej aktywności fizycznej. Jednakże w wielu przypadkach taka strategia jest niewystarczająca i konieczne może okazać się wprowadzenie doustnych leków przeciwcukrzycowych. Na rynku dostępnych jest wiele substancji leczniczych opierających się na różnych mechanizmach działania. U części pacjentów mogą powodować poważne zdarzenia niepożądane takie jak hipoglikemia czy kwasica mleczanowa. Imeglimin jako przedstawiciel nowej grupy doustnych leków hiperglikemicznych, może być rozwiązaniem dla tego problemu. Badania trzeciej fazy przeprowadzone na japońskich pacjentach wykazały pozytywne wyniki. Celem pracy jest przedstawienie plejotropowego mechanizmu działania imegliminu oraz analiza przeprowadzonych do tej pory badań klinicznych.   

Opublikowane

7 maja 2024