Aparat nakładkowy- dyskrecja, innowacja i skuteczność na miarę XXIw.

Abstrakt: 

Początki ortodoncji sięgają już 1723 roku, kiedy to francuski lekarz Pierre Fauchard założył pierwszy aparat ortodontyczny. Na przekroju tylu lat, dziedzina rozszerzyła swoją działalność o rożnego rodzaju modernizacje. Istotnym przełomem było rozpoczęcie leczenia ortodontycznego, opierającego się na stosowaniu nakładek. Proces terapeutyczny polega na noszeniu serii spersonalizowanych nakładek, które stopniowo i kontrolowanie, dążą do uzyskania założonej pozycji uzębienia. Rozwiązanie to zapewnia nową koncepcję leczenia ortodontycznego, a także istotnie wpływa na skuteczność niwelowania różnorodnych wad zgryzu. W przeciwieństwie do klasycznych aparatów stałych, aparaty nakładkowe są wykonane z przezroczystego tworzywa, co stawia na dyskrecję i zwiększa komfort użytkowania. Jak w przypadku każdego innowacyjnego programu, wymagane jest zestawienie wad oraz zalet, a także warunków, które zapewnią skuteczność leczenia, a tym samym gwarancję zadowolenia i sprostanie oczekiwaniom pacjentów. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie przekroju informacji dotyczących tej nowatorskiej metody, na podstawie aktualnej literatury. Wizualna efektywność leczenia rozmaitych przypadków klinicznych oraz możliwość indywidualnego podejścia do pacjenta, są najlepszymi dowodami skuteczności i potrzeby dalszej eksploatacji tej idei. 

Słowa kluczowe: nakładki, ortodoncja, wady zgryzu