Nowe terapie w leczeniu szpiczaka plazmocytowego

Marlena Grzybek; Konrad Gigoń; Paulina Jaruga; Joanna Jureczko; Justyna Zientek; Karolina Zięba

Nowe terapie w leczeniu szpiczaka plazmocytowego

Autorzy

Marlena Grzybek - Studenckie Koło Naukowe im. Prof. Zbigniewa Religi przy Katedrze Biofizyki Wydział Nauk Medycznych w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach; Konrad Gigoń; Paulina Jaruga; Joanna Jureczko; Justyna Zientek; Karolina Zięba

Słowa kluczowe:

Leczenie, gammapatia monoklonalna, szpiczak plazmocytowy, onkologia

Streszczenie

Szpiczak plazmocytowy (ang. Multiple myeloma, MM) jest hematologicznym nowotworem złośliwym komórek plazmatycznych. Jest to heterogenna choroba klonalna, której przebieg jest różny – może ona postępować wolno, skąpoobjawowo, może mieć rówież przebieg ostry. Objawy dotyczą wielu układów, najczęściej układu kostnego, układu wydalniczego czy też układu immunologicznego. Istnieje kilka metod leczenia szpiczaka plazmocytowego, nieustanne badania pokazują możliwości nowych terapie, które skutecznie pozwalają leczyć chorobę. Wybór leczenia zależy od różnych czynników, takich jak wiek, ogólny stan zdrowia, stopień zaawansowania choroby nowotworowej i ryzyko powikłań. Celem leczenia jest złagodzenie objawów, spowolnienie postępu choroby nowotworowej i poprawa jakości życia. Wraz z postępem w technologii medycznej i badaniach, wskaźniki przeżywalności chorych poprawiły się na przestrzeni lat.

Bibliografia

. Jurszczyn A., Grząśko N., Skotnicki A.B., , Szpiczak mnogi: poradnik dla pacjentów, Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka, Kraków 2013, s.14-19.

. Suska A., Jurszczyn A., Epidemiologia i etiopatogeneza szpiczaka plazmocytowego i gammapatii monoklonalnej o niezdefiniowanym znaczeniu, Postepy Hig Med Dosw (online), 2018; 72,s. 953-966.

. Giannopoulos K., Jamroziak K., Zalecenia Polskiej Grupy Szpiczakowej dotyczące rozpoznawania i leczenia szpiczaka plazmocytowego oraz innych dyskrazji plazmocytowych na rok 2021, Polska Grupa Szpiczakowa, s. 6-90.

. Juryszczyn A., Płatek P., Szpiczak plazmocytowy – diagnostyka ileczenie, Państwo i Społeczeństwo, 2021 (XXI) nr 1, s. 78-85.

. Iskierka-Jażdżewska E., Jamroziak K., Etiologia i patogeneza szpiczaka plazmocytowego, Hematologia 2015, tom 6, nr 3, s. 245–263.

Krzakowski M., Warzocha K. (red), Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych 2013 Tom II, M Media Sp z o.o. VM Group sp.k., Gdańsk 2013, s. 310-350.

. Jurszczyn A., Olszewska –Szopa M., Diagnostyka i leczenie na podstawie najnowszych zaleceń ESMO (European Society of Medical Oncology) - Szpiczak plazmocytowy, Gazeta dla Lekarzy czerwiec 2017 (6), s. 11-15.

. Jurszczyn A. , Skotnicki A.B. (red.), Szpiczak mnogi. Wybrane zagadnienia. T.II, Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka, Kraków 2011, s. 1-17.

. Avet-Loiseau H, Facon T. Front-line therapies for elderly patients with transplant-ineligible multiple myeloma and high-risk cytogenetics in the era of novel agents. Leukemia 2018; 32, s. 1267- 76.

. Chari A. i współp, Talquetamab, przekierowujące limfocyty T przeciwciało GPRC5D na szpiczaka mnogiego, The New England Journal of Medicine, 2022; 387, s. 2232-2244 DOI: 10.1056/NEJMoa2204591.

https://www.hematology.org/newsroom/press-releases/2022/research-highlights-cutting-edge- new-treatments-for-blood-disorders (dostęp 07.03.2023).

https://library.ehaweb.org/eha/2022/eha2022- congress/357046/monique.c.minnema.talquetamab.a.g.protein-coupled.receptor.family.c.group.5.html (dostęp 08.03.2023).

. Kierasińska A., Ciunowicz D., i współp., Terapia CAR-T w onkologii i w innych dziedzinach medycyny, Alergologia Polska – Polish Journal of Allergology 2021; 8, 2, s. 77–91.

. Karwicka K. i współp., Innowacyjna terapia CAR-T w leczeniu nowotworów hematologicznych — wybrane aspekty genetyczne i immunologiczne, Hematologia 2020, tom 11, nr 3, s.166–182.

. Olszewska-Szopa M., Jurczyszyn A., Monoklonalne przeciwciała w szpiczaku plazmocytowym – przełom w terapii, Acta Haematologica Polonica 46 (5), 2015, s. 359-367.

. Lokhorst HM, Plesner T, Laubach JP, Nahi H, Gimsing P, Hansson M, et al. Targeting CD38 with Daratumumab Monotherapy in Multiple Myeloma. N Engl J Med 2015;373, s.1207–1219.

. Sondergeld P, van de Donk NW, Richardson PG, Plesner T. Monoclonal antibodies in myeloma. Clin Adv Hematol Oncol 2015;13, s.599–609.

. Rzepecki P., Leki o silnych właściwościach immunomodulujących – talidomid, lenalidomid i pomalidomid – w leczeniu szpiczaka mnogiego, Współczesna Onkologia, 2009 vol. 13; 5, s. 265–275.

. Piechnik A., Giannopoulos K., Mechanizmy działania leków immunomodulujących w szpiczaku plazmocytowym, Hematologia 2011, tom 2, nr 2, s.105–115.

. Charliński G., Ostrowski G., Wiater E., Leki immunomodulujące oraz inhibitory proteasomów w leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego z niewydolnością nerek, Acta Haematologica Polonica; 43 (2b), s. 173–186.

. Puls Medycyny. Inhibitory proteasomu skuteczne w terapii I linii oraz nawrotowym szpiczaku plazmocytowym. Puls Medycyny. Accessed April 11, 2023. https://pulsmedycyny.pl/inhibitory-proteasomu-skuteczne-w-terapii-i-linii-i-nawrotowym-szpiczaku-plazmocytowym-876388

. Kiremitci B. Z., Gürler E., Kiraz Y., Molecular characterization of multiple myeloma, Journal of Medical Science 2022;91(2), s 98-100.

. https://www.ema.europa.eu/en/medicines/human/EPAR/darzalex