Nowe perspektywy mononukleotydu nikotynamidowego jako suplementu opóźniającego proces starzenia się

Starzenie się jest naturalnym procesem organizmu. Znaczący spadek NAD+ wraz z wiekiem w głównej mierze skutkuje upośledzeniem prawidłowej pracy mitochondrium, co związane jest ściśle ze starzeniem się i dysfunkcją komórki. Sugeruje się, iż wewnątrzkomórkowe sirtuiny są ściśle powiązane z tym procesem. Pomimo zdolności organizmu do samodzielnej syntezy NAD+, jego ilość w komórkach nie jest wystarczająca do zapewnienia ich prawidłowej pracy. W związku z tym trwają aktywne poszukiwania suplementów hamujących procesy starzenia. Dostępnych na rynku jest wiele substancji przeciwstarzeniowych, jednak największe nadzieje wiąże się z mononukleotydem nikotynamidowym. W wielu badaniach klinicznych wykazał się pozytywnym działaniem, nie tylko opóźniając procesy starzenia, ale także hamując progresję chorób związanych typowo z wiekiem takich jak choroba Alzheimera, niedokrwienie mięśnia sercowego czy cukrzyca typu 2. Celem poniższej pracy jest przedstawienie działania oraz ocena ryzyka związana ze stosowaniem mononukleotydu nikotynamidowego na podstawie dostępnych badań klinicznych.