Bezelektrodowy stymulator serca – innowacje, zastosowania kliniczne i perspektywy rozwoju

Dziedzina stymulacji serca nieustannie rozwija się w celu zapewnienia pacjentom wymagającym terapii resynchronizującej serca jak najbardziej efektywnego i bezpiecznego leczenia. Rozpowszechnione wykorzystywanie do tego celu konwencjonalnych kardiostymulatorów, mimo ich udokumentowanej skuteczności terapeutycznej, wiąże się z pewnymi ograniczeniami i potencjalnymi niedoskonałościami. Szacuje się, że nawet u co ósmej osoby leczonej przy użyciu konwencjonalnego kardiostymulatora występują powikłania związane z elektrodami przezżylnymi i kieszenią podskórną. Postęp technologiczny w budowie urządzeń stymulujących serce pozwolił stworzyć bezelektrodowe stymulatory serca, które są na tyle małe, że mogą być wszczepiane bezpośrednio do jego wnętrza. Opracowanie tej innowacyjnej technologii pozwoliło przezwyciężyć niektóre z problemów wynikających ze stymulacji przezżylnej i zmniejszyć ryzyko powikłań, które towarzyszą implantacji  urządzeń starszej generacji. Technologia ta może być stosowana zarówno jako uzupełnienie innych metod stymulacji serca, jak i samodzielnie, oferując skuteczną alternatywę dla dotychczasowych procedur. Celem tej pracy jest zwrócenie uwagi na liczne zalety wykorzystania bezelektrodowych stymulatorów serca, przytoczenie obecnego ryzyka ich stosowania oraz zwrócenie uwagi na ciągły rozwój prowadzący do ulepszania bezelektrodowych stymulatorów serca o nowe rozwiązania technologiczne.